دیروز داشتم نظرات دوستانم رو توی یکی از وبلاگ های مربوط به آزمون ارشد می خواندم چند تا از دوستانم از من پرسیدن چرا انصراف ؟ چرا هوش ؟ ....
می خوام بگم هر چند قبلا هم گفته بودم ...
چرا انصراف ؟ و چرا دانشگاه آزاد نه ؟
اول که می خوای ارشد بخوانی با چه هدفی هست ؟ 1- اگه درس نخوانی از خودت راضی نمی شی ؟ 2- اگه نخوانی می گن این روزهات لیسانس فایده نداره ؟(البته گاهی با ادبیات های کمی تا قسمتی ناخوشایندتر) 3- می خوای باعث افتخار خانواده بشی ؟ .....
شاید همه این ها باشه و شاید هم دلیلی مشابه همین دلایل وجود داشته باشه ...
خلاصه اینکه انرژی صرف می کنی و قبول می شی .... برای من چون مهندسی سخت افزار خونده بودم فکر می کردم بهتره که برای ارشد هم معماری بخوانم نتیجه این که وقتی قبول شدم با وجود اینکه اصلا به پرداخت شهریه عادت نداشتم رفتم و ثبت نام کردم و گفتم خوب ارشد فرق می کنه ...
اما نمی دونستم که تو دانشگاه آزاد برای نفس کشیدن هم باید پول بدی ...
وقتی وارد دانشگاه می شی اگه کارت دانشجویی همراهت باشه یکی وراندازت می کنه اگه نباشه ازت سین جیم می کنه ...
موقع انتخاب واحد سیستم شبه اتوماتیک هست یعنی بدون داشتن برگه با امضاء مدیرگروه انتخاب واحد الکترونیکی ات ارزش نداره ...
برای پرداخت شهریه باید حواست باشه که فیش بانکی رو گم نکنن و یا درست ثبت کنن و تا زمان فارغ‌التحصیلی هم همه فیش های بانکی رو نگه داری ....
برای حذف پزشکی یک ترم درگیری و نمی تونی به موقع انتخاب واحد کنی و مجبوری با کلی استرس آخر ترم انتخاب واحد کنی البته حتما باید استاد ها حضورت رو در کلاس تائید کنن ... این یعنی باید بتونی در مدت کوتاه یا در واقع خیل یکوتاه استادهای اون ترم ات رو و مدیرگروه رو همزمان پیدا کنی و از اون ها امضاء بگیری ......
اگه بخوای مرخصی بگیری بیشتر از یک ترم درگیری تازه باید حواست باشه از هر درخواستی که به آموزش تحویل میدی یه 100 تایی کپی بگیری آخه گم شدن نامه ها و ... رواج داره . تازه بعدش درگیر یه شورایی می شی که نمی دونم چرا اینقدر تاخیر زمانی دارند .....
البته تو دانشگاه آزاد برای همه چی با پول راه حل وجود داره ...
استادهای دانشگاهی که من بودم ( علوم و تحقیقات ) خیلی ها از دانشگاه های سراسری بودن اما متاسفانه نگاهشون به دانشجو ها یه جیب پر از پول بود .... و اصلا مهم نبود هدف از ارشد خواندن چیه ...
....
حتی برای انصراف هم باید پول بدی....
برای اینکه مدرک کارشناسی ات رو بهت بدن باید سفته بذاری ....
حالا دیگه خودتون حساب کنید ....
چرا هوش ؟
حالا تصور کنید که وقتی وارد می شی اون انتظاری رو که از گرایشت داشتی نمی بینی و برات هیچ هیجانی نداره اما ادامه می دی چون می ترسی به هر حال ریسک است و ...
اما هر چی جلوتر میری بدتر میشه ... حالا دوره ارشد میشه مثل دوره کارشناسی ... فقط می خوانی چون از تغییر می ترسی ... از حرف مردم می ترسی و...
اما یه جایی شانس میاری توی تحقیقات برای انجام درس سمینار علاقه مندی ات رو پیدا می کنی ... بعد از 2 سال هیجان رو احساس می کنی ... اما می فهمی که کاش مبنای علمی این موضوعات رو خونده بودی ... وقتی یه کم کنکاش می کنی اون ها رو تو یه گرایش دیگه پیدا می کنی ... و بدون اون ها ادامه دادن فایده ای نداره ...
خوب بهترین تصمیم از نظر خودت چیه ؟
برای من بهترین تصمیم این بود ... جلوی ضرر رو از هرجا بگیری منفعته ....
با وجود اینکه این همه هزینه کردم .... اما خوب تجربه بود و تجربه خوبی بود ... خیلی چیزها یاد گرفتم .... هدفم رو پیدا کردم ... و حالا با دید باز برای ارشد درس می خوانم ....
سلام
من دانشجوی ارشد هوشم . البته حرف برای گفتن زیاده من مدتی وبلاگتون رو می خوندم والان فهمیدم که کامپیوتری هستید
البته این نظر شخصی منه ، آدم با یه دید خاصی وارد ارشد می شه ولی چه سراسری چه آزاد ، انتظاراتش براورده نمی شه.
البته در مورد شریف و امیر کبیر و تهران نمی دونم. ولی بقیه سر و ته یه کرباسن
در مورد موضوع هم که گفتید خیلی به استاد راهنما بستگی داره . مثلا تو دانشگاه ما 2 تا سخت افزاری یه موضوع ترکیبی از امنیت و هوش کار کردن
اتفاقا تو دفاع پرپوزال هم یه استادی بهشون گیر داد که مگه شما معماری نیستید ولی استاد راهنماشون حمایت کرد و قضیه حل شد.
البته یه استادی مثل استاد من پیدا می شه که می خواد کاملا پروژه من رو نرم افزاری کنه البته تقصیر خودم هم هست خیلی زیاد
البته اینکه کار شما درست بوده یا نه رو واقعا دیگران نمی تونن قضاوت کنن چون شرایط و روحیات آدم رو بقیه واقعا درک نمی کنن
به هر حال امیدوارم موفق باشین . من یکی از دوستام امسال با اینکه سه سال گذشته تونست رتبه مناسبی برای نرم بیاره
و تازه کار هم می کرد البته یکی دو ماه آخر مرخصی گرفت