دلم خیلی گرفته خیلیییییییی ... تا خودِ خودِ خدا ...... حتی کنترل این اشک های لعنتی رو هم ندارم ...... نریز خواهش می کنم ... فقط غرور نیم بندم برام مونده ...
ندیدی که چه با شور و شوق رفتم که یکمی قیافه ام از یکنواختی در بیاد شاید من و ببینی اما ندیدی .. سهم من از این همه شوق یه نگاه که به جای دیگه دوخته شده و بعد سوال « خوشگل شدم ؟» من یه جواب زیر لبی آره ...
کاش میدیدی ... شاید هم نمی خوای که ببینی ؟ نمی دونم پاک گیج شدم .... سهم من از تو حتی وقتی درس نمیخونی هم هیچ ِ ....
بیخیال درست و بخوان ....... من به تنهایی عادت دارم ...
چرا دلم براش اینقدر تنگه ؟ کنارمه ...تو خونه ... میبینمش اما بودنش و حس نمی کنم ...اخم می کنه بی حرف ... دلم برای یه نگاه عاشقانه ...یه آغوش بی دغدغه آرامش بخش ... یه بوسه ... تنگ شده ......... اینه منو یاد اهنگ هم خونه گوگوش میندازه ........
هم خونه من ای خدا از من دیگه خسته شده
کتاب عشق ما خونده شده بسته شده
خونه دیگه جای غمه اون داره از من دور میشه
این خونه قشنگ ما داره برامون گور میشه
ای دل من ای دیوونه بذار برم از این خونه
ا
اون دست گرم و مهربون با دست من قهره دیگه
چشمای غمگینش با من قصه شادی نمیگه
هم خونه من با دلم خیال سازش نداره
دستای مردونه اش دیگه میل نوازش نداره میل نوازش نداره
ای دل من ای دیوونه بذار برم از این خونه
وقتی به یاد اون روزا بوسه بو موهاش میزنم
سرش به کار خودشه انگار نه انگار که منم
شب تا میخوام حرف بزنم اون خودشو به خواب زده
اون مثل روزگاز شده یه روز خوبه یه روز بده یه روز خوبه یه روز بده
دلم می خوادد بنویسم اما حس نوشتنم نیست .. این روزها احساسات ضد و نقیض دیوونه ام کرده ... بابا من می خوام برم یه جایی که هیچ کسی نباشه ... یه عالمه روز تنها باشم ... به کی بگم ... دست و پام رو باز کنید ......... می خوام تو تنهایی داد بزنم...
تو زندگی رازهایی هست که تو سینه ات سنگینی می کنه .... رازهایی که مثل خوره روحت و می خوره .... نمی دونی گفتنش ارومت می کنه یا بدتر زخم دلت رو تازه می کنه ...
کاش میشد سرنوشت از سر، نوشت ....
امروز حالم خوبه ... نه این که چیزی تغییر کرده باشه ...فقط وسط این همه تلاطم مادرم اومده ... بزرگترین ارامش دنیا... دیشب وقتی بغلش کردم آرامشی حس کردم که فقط آغوش مادر و نگاه مادر داره ...
تازه می فهمم عشق یعنی مادر نه کسی دیگر ... حاضرم همه عمرم کنیزیش رو کنم فقط برگردم پیشش ....
حال خوبی دارم خیلی خوب ...
فکر این که برم خونه و مادر بهم سلام کنه ... یه دنیا اشتیاق و هیجان داره ...
8-9 سال پیش دلم می خواست به جای مادر کسی دیگر جواب سلامم رو تو خونه بده اما الان می فهمم فقط مادره که همیشه عاشقانه جوابت رو میده ...
مادری عاشقتم
احساس میکنم افسرده شدم ... این روزهاهمه در گیر خونه تکونی هستند و هیجان سال نو همه جا هست الا تو دل من ....
حس خونه تکونی ندارم .... حس غذا درست کردن ندارم ... حس بیرون رفتن ندارم ... حس کار کردن ندارم ... حس زندگی ندارم .....
این روزها انقدر سردم که سرمای وجودم خودم رو میلرزونه .....
دلم مامانم و میخواد یه آغوش بی توقع ....